Zabawne analizy audiowizualne część 2 - czyli nieco o zwierzakach.

    Ptactwo powietrzne, zwierzęta przyziemne, organizmy żyjące głęboko pod wodą, natura nieożywiona to wszystko otacza nas każdego dnia na każdym kroku, który wykonujemy. Często nie zwracamy uwagi na te drobiazgi, które są życiem tak samo ważnym jak z punktu widzenia ważne jest nasze życie. A ile tego życia zatracamy nie zdając sobie sprawy, jak wiele maleńkich mikroorganizmów, jakimi są owady, robaczki i wszelakie żyjątka giną pod naszymi stopami, dzięki którymi to my przemieszczamy się w świecie. Nieświadomie i z pełną niewinnością bez wyrzutów sumienia. Myśląc w swoim interesie pędząc ku sił jeszcze szybciej rozpędzonemu światu. Egoizm miarą wyższości nad słabszym i niepozornym osobnikiem.

 Mimo zaawansowanej i dostępnej zwykle techniki nikt nigdy nie zbadał, co tak naprawdę czują i myślą zwierzęta. Jakie mają potrzeby i jaka dusza kryje się za tą miłą ciepłą istotą. Jednak jestem pewien, że jeśli człowiek odda siebie po trochu, nie odskąpi wolności i przyjaźni dla swojego kumpla, który nie gada, ale czuje może być obdarowany tym samym. Uwierzcie, że jakaś cząstka człowieczeństwa w tych często nie pozornych i zwykle nieporadnych bez swego pana w kompanach istnieje. Uwidacznia się posłuszeństwem i zadowoleniem a zadowolony zwierzak to zdrowy zwierzak. Odgrywają one tak samo priorytetowe role, jakie dzień w dzień wykonują zwykli ludzie, którzy uważają swoje istnienie za ponad tym normalnym doczesnym. Są naszym przyjacielem i utrzymaniem przy życiu. 

źródło okładki singla: en.wikipedia.org

Do sedna...Na początku jest babcia, dokarmia, dba o jakość napełnienia worka żołądkowego, morale i jakość życia przeciętnego fruwaka. Tym samym sprowadza takowego klienta na drogę oswojenia i sprzymierzenia. Zwierzę daje znak, że się nie boi i chętnie chce korzystać z zapomogi, jaką może czerpać od przypadkowego żywiciela. Z czasem żywiciel staje się kimś więcej niż tylko przypadkową okazją, kimś bliskim. Przychodzi częściej - stara się nie zapomnieć, siada na ławce i dzieli się ze zdobytym sztucznie pokarmem z pierwszego lepszego miejsca, które nazywa się sklep. Sielanka więzi, radości i cudu, jaki łączy człowieka z istotą zwierzęcą zostaje nagle zerwana. Pojawiają się kunsztowni mieszkańcy tego osiedla. Dzienni łowcy okazji do spraw problemów pustoszący mizerne twarze i budzące postrach wśród otoczenia. Szukający zaczepki w pierwszym lepszym momencie do zdobycia. W końcu bezlitośnie zostaje dotknięta psychika, moralność i godność głównej bohaterki klipu.. Bezwzględnie ograbiona o swój majątek kobieta staje się ofiarą losu. Co gorsza urągając i topiąc młode pokolenie naszych bohaterów w niezmierzonych głębinach siedziby przyjaciół pokrzywdzonej jeszcze bardziej grabią sobie i gotują piekło, które z pewnością nadejdzie. Kara natomiast będzie sroga. Wieczorne spotkanie, narada i wędrówka. Pogoń za potencjalnymi złoczyńcami. No i się stało. Na drodze z drugiego narożnika staje gotowy do walki osobnik gatunku wodnego. Jeden na dwóch i już dzielnia cała dla nich. Przytupując przygdakując święcą zwycięstwo nad bezdusznymi grzesznikami, dziećmi ulicy. Muzyka wprost sama układa się pod ich dyktando skoordynowanych ruchów. Na niekorzyść złodziejaszków to teraz kaczki sieją postrach i zwątpienie. Rządzą i nie wahają się dobić wygranej a pogoń uwieńczona będzie spełnioną zemstą dosłownie na wylot. Bolesna walka, która przysporzyła o ból miejsc, gdzie zwykle osobnik płci męskiej jest szczególnie uwrażliwiony. A morał z tego taki: Bójcie się postrachy ulicy, bo natura uczyni Was marnością tego świata!

źródło okładki singla: itunes.apple.com

 Bycie kurczakiem to z pewnością nie jest łatwa przeprawa. Będąc zwyczajnie nie widocznym jest się podłamanym. Ale o złość kurczaka bym się pokłócił, no bo co najwyżej mogą udziobać. Ten przypadek wykazuje emocje odtrącenia i braku współpracy z otoczeniem. Rzuca przedmiotami i kurrrczaczym błotem. Takie nie przystosowanie się do świata i odtrącenie chciałoby się przehulać. Ciężkie czasy wytrząsnąć przez futro zwyczajnie odreagować odstraszyć od siebie niezrozumiały świat pełen braku zainteresowania bliźnim. A tym bardziej pokłócić się ze światem zanegować rzeczywistość, wyrządzić coś szalonego, udawać kogoś, kim się nie jest. Albo.. Przejechać kilometry na deskorolce :))))

 Świat wtedy otwiera się na nas nowymi znajomościami, poznajesz być może kogoś w podobnej rozterce. Znajdujesz misia, który chętnie przyłączy się do tańca z kurczakiem. Poznajesz nowe konstelacje gwiazd. Kiedy robisz coś innego niż normalne zdobywasz szacunek wśród kobiet. Będąc we wspólnocie (być może równie pokrzywdzony jak on) czujesz, że żyjesz i nawet niepozorny często nudny świat pozostaje odświeżony nie zważasz i nie przejmujesz się otoczeniem, pędzisz rozpędzony w stronę słońca. Taniec staje się antidotum i jesteś zdolny do kolejnych szaleństw. A w końcu wysypujesz z siebie gromadkę żółtego następstwa. Jednak od Ciebie zależy czy obojętnego i niechcianego czy żywego, roześmianego i otwartego na świat. Z umiejętnością odreagowania i odnalezienia się w tym skamieniałym na pierwszy rzut oka światem. To od Ciebie ZALEŻY jak go przeżyjesz. 

 Porzucony miś to nieszczęśliwy miś. Miś może być żywy i niebezpieczny, może mieszkać wylegując się w zielonych lasach w nieskończonych wczasach, albo w naszych oczach może być zwykłą zabawką mieszkającą gdzieś przy przeprowadzce w pierwszym lepszym koszu. I znów nikt z nas nie jest w życiu pewien czy taka zabawka potrafi czuć, czy ma świadomość tego, jakie fatum nadciągnęło na jego istotę bytu.

Z pewnością miś przeżywa frustrację osamotnienie i bezradność. Próbuje szukać sobie nowego lokum na stałe krążąc po okolicy. Zaiste musi mieć rozum, jaki by nie był no, bo zapytacie skąd te wizje z przeszłości!? To jest gorsze niż kryzys wieku średniego, uwierzcie! To jak bilet na wygnanie, na pastwę losu. Jednak na plaży dosłownie łapie Boga za nogi, na drodze staje nowe życie, które woła o jego rozpakowanie. Czas zauroczenia i włączające się poczucie bezpieczeństwa zostaje zerwane spotkaniem z porzucicielką jego losu. O dziwo zaistniałe nieporozumienie (jakby to tłumaczyła kobieta) zostaje rozwiane. Miś zmuszony zerwać z nowym nabytkiem dostaje kopa do działania, aby powrócić. Dosłownie kopa wprost za otwarte drzwi do przyszłości. Nie spodobało się to wyraźnie partnerowi wybawicielki jednak siła wyższa staje po stronie porzuconego i zapomnianego niby pluszowego pocieszyciela, ale z całą pewnością mającego wbudowaną pamięć wewnętrzną, rozum zapisany, oraz system uczuć, pragnień i myśli. 

Dlatego nigdy nie dawajcie poznać po sobie, że nie zależy Wam na świecie ożywionym inaczej. Nikt nigdy nie dowiódł i nie doszuka się prawdy, co tak naprawdę kryję się pod postacią waszego kumpla bez znaczenia czy będzie on niedźwiedziem polarnym, patyczakiem czy najnormalniej psem domowym. Czy warto nie dbać i nie zauważać? A może lepiej mieć oczy dokoła głowy?

Co myślicie o tych trzech przepełnionych znaczeniem teledyskach? Podoba się czy też nie? 

Jak Wy zinterpretujecie zaistniałe trzy sytuacje dosłownie z życia wzięte. Tradycyjnie czekam na Wasze wypowiedzi i oceny. Pozdrawiam Muzyczny Instytut List Radiowych ;]